Van 2000 tot 2005

De Sjoel

In het jaar 2000 nam Egbert Rietveld, predikant te Brielle het initiatief om te komen tot een plek van bezinning, een bos langs de Brielse Maas.

Hij beschreef dat als volgt;

'In de periode van 2000 tot 2005 is een kaal stuk grond langs de Brielse Maas omgetoverd tot een jong bos, waar op een bijzondere manier bezinning op vrijheid ruimte krijgt. De wens én opdracht, die aan dit project vooraf ging, was in 1995 geformuleerd door het Nationaal Comité 4 & 5 mei: zoek vijftig jaar na de bevrijding van ons land , naar eigentijdse vormen om ook een nieuwe generatie kinderen te betrekken bij de herdenking en viering van deze dag in het begin van de maand mei.'

Er werd een bestuur geformeerd bestaande uit Egbert Rietveld, voorzitter, Marianne Zoetemeier, secretaris, Rein Groen, penningmeester, oud-burgemeester Trix van der Kluit, lid, en Bart de Man, lid.

' In vijf jaar tijd werden 500 bomen geplant. Schoolkinderen, vertegenwoordigers van kerken, bedrijven en maatschappelijke instellingen waren te zien op de jaarlijkse plantingdagen. Maar ook een enkeling, opa's en oma's en hun kleinkinderen, hebben de spade in de hand gehad. Jubilea, afscheid van school, geboorte, huwelijk, vriendschap maar ook overlijden vormden een aanleiding tot het planten van een boom.' Het maakt deze plek ook zo bijzonder. Honderden mensen, jong en oud hebben met eigen motieven om te planten het vrijheidsbos gemaakt tot wat het nu is; een monument in het landschap.'

Binnen korte tijd waren de overeengekomen 2 hectare volgeplant en werd ook het aanpalende braakliggende perceel bestemd voor het bos. Er kwam een vijver, prieel en een brug om het bos ook vanaf het fietspad toegankelijk te maken.

'Namen en jaartallen op bordjes bij geplante bomen bieden ook evenveel plekjes voor eigen gedachten en herinneringen. Het merendeel van de gedaichten is gemaakt door leerlingen van alle basisscholen uit de gemeente Brielle. Deze poeziepanelen nodigen uit om eens stil te staan bij de gedachten en dromen van kinderen over vrijheid.'

'Jana Beranová, zelf vluchtelinge geweest, begeleidde en stimuleerde honderden kinderen bij het maken van de gedichten. Dit in het kader van lessen over de betekenis van vrijheid en vervolging in eigen land.'

De opbrengst van de verkochte bomen werd na aftrek van de kosten overgemaakt naar het reatauratiefonds van de Stichting Brielse Synagoge. De restauratie is inmiddels voltooid en het gebouw heeft in Brielle onder de naam 'de Sjoel' een belangrijke plaats verworven als sociaal culuteel centrum. 

2005 tot heden

Het bos groeide gestaag, al was het niet zo spectaculair als we gehoopt hadden. De gekozen bomen en de grond verhielden zich niet altijd. De laatste jaren werd mede door de bezuinigingen minder onderhoud gepleegd. Door het afscheid van de bestuursleden Egbert Rietveld, Marianne Zoetemeier en Bart de Man moest er een nieuw bestuur geformeerd worden. Dat lukte en met nieuw elán werden de zaken aangepakt. Gesprekken met het Recreatieschap Brielse Maas, gemeente Brielle en Landschapsbeheer Zuid-Holland leidde tot nieuwe afspraken en initiatieven.

Het bestuur wordt verantwoordelijk voor de exploitatie van het bos, zorgt voor het dagelijks onderhoud terwijl het Recreatieschap het groot onderhoud zoals maaien en bomensnoei op zich neemt. E.e.a. wordt binnenkort d.m.v. een nieuw contract vast gelegd.

Jan Bontje Cultuur

18 maart 2013

Vrijheidsbos Brielle

In 2005 is in Brielle het Vrijheidsbos aangelegd als blijvende waarschuwing tegen oorlog en dito herinnering aan de noodzaak om te blijven ijveren voor vrede en vrijheid.

In datzelfde jaar is een groot aantal gedichten op maquettes geplaatst, van schoolkinderen en volwassen dichters uit de regio en omstreken.

Een van de gedichten is van Pim, toen leerling in Groep 7 van basisschool de Tiende Penning in Vierpolders:

Het leven is kort dus moet je er wat mee doen.
Sommigen zijn rijk, sommigen zijn arm. Vrijheid is voor rijk en arm.

Ik vind dit gedicht heel mooi: deze jonge scholier zag al heel goed dat er zowel arm als rijk is, maar óók – en dat is in die zin bijzonder dat lang niet iedere volwassene dat beseft – dat ongeacht status of inkomen iedereen recht heeft op vrijheid.

Ook een gedicht van de Tsjechisch-Nederlandse dichteres Jana Beranová staat in dit bos:

Als niemand luistert naar niemand vallen er doden in plaats van woorden.

Dit gedicht is de campagnetekst van Amnesty International Nederland geworden.

Ook van mij staat er een gedicht: het is een bontje/senryu:

"Vrede" zei het kind "Vrede" zei de generaal,
maar het klonk anders.

Het boekje waarin alle gedichten (en tekeningen van scholieren) staan duikelde ik zo-even op. Heerlijk en vooral bemoedigend en hoopgevend om het na al die jaren weer terug te lezen…

Dit mooie Vrijheidsbos verdient om nog héél lang te bestaan!